Budowa drewna - słowniczek
Biel
obwodowa strefa pnia spełniająca funkcje przewodzenia wody i gromadzenia materiałów zapasowych.

Cewki
elementy przewodzące w postaci komórek o wydłużonym kształcie, będące głównym budulcem drewna iglastego (około 90% objętości). Cewki mają bardzo małą średnicę (ok. 0,02-0,04 mm) i są niedostrzegalne gołym okiem.

Drewno późne
część słoja rocznego przyrastająca latem (u iglastych drewno późne jest ciemne).

Drewno wczesne
część słoja rocznego przyrastająca na wiosnę (u iglastych drewno wczesne jest jasne).

Łyko
(floem), rodzaj tkanki przewodzącej w roślinach naczyniowych. Łyko jest tkanką żywą przewodzącą produkty fotosyntezy.

Miazga
(kambium), rodzaj tkanki twórczej, położonej w cienkiej warstwie między drewnem a łykiem, miazga wytwarza w kierunku wewnętrznym pnia drewno, a w kierunku zewnętrznym łyko.

Naczynia
elementy przewodzące w drewnie drzew liściastych w postaci rurowatej o średnicy bardzo zróżnicowanej w zależności od gatunku drzewa (0,03-0,5 mm). Duże naczynia są doskonale widoczne gołym okiem, małe tylko pod mikroskopem. W makroskopowym oznaczaniu drewna odgrywają dużą rolę.

Pęcherz żywiczny
szczelina w drewnie wypełniona żywicą. Powstaje często na skutek pęknięcia pnia, spotykana w drewnie drzew iglastych, przede wszystkim w drewnie świerka.

Przewody żywiczne
elementy drewna produkujące i transportujące żywicę. Występują w drewnie gatunków iglastych (nie wszystkich). Przewody żywiczne w drewnie rozmieszczone są pionowo i poziomo, jednak dla makroskopowego oznaczania drewna znaczenie mają wyłącznie przewody pionowe.

Rysunek drewna
wygląd drewna zależny od przekroju, gatunku i różnych cech drewna. Podstawowy rysunek drewna jest wyraźny u gatunków iglastych.

Rdzeń
pasmo tkanki miękiszowej, stanowiące fizjologiczną oś pnia (na ogół nie pokrywa się z osią geometryczną), na przekroju poprzecznym widoczny w postaci ciemnej plamki różnej wielkości (najczęściej w granicach 1-5 mm) i kształtu.

Sęki
ślady po gałęziach, w zależności od gatunku drewna, wielkości i rodzaju sęka mogą być zaletą lub wadą drewna, zarówno z punktu widzenia technicznego jak też estetycznego.

Słój roczny
(przyrost roczny) warstwa drewna przyrastająca w ciągu roku. W warunkach polskich drewno nie przyrasta poza sezonem wegetacyjnym, dlatego cały przyrost roczny dzieli się na drewno wczesne (wiosenne) i późne (letnie). U wielu drzew rosnących w warunkach tropikalnych spotykany jest podział słoja na porę deszczową i suchą. W niektórych rejonach świata drewno przyrasta cały czas jednakowo i nie wykształca słojów rocznych lub wykształca tylko częściowo (słabe słoje w niektórych latach).

Twardziel
wewnętrzna strefa pnia, która nie zawiera żywych komórek i która w wyniku wytworzenia wcistek w naczyniach (u drzew liściastych) lub zamknięcia jamek (u drzew iglastych), nie spełnia funkcji fizjologicznych i nie przewodzi wody.

Włókna drzewne
trzeci istotny element anatomicznej budowy drewna w postaci wydłużonych ostro zakończonych komórek, będących budulcem drewna liściastego. Wypełniają one od 35 do 65% objętości drewna. Średnica włókien wynosi 0,02-0,05 mm. Włókna drzewne mają duży wpływ na twardość i właściwości mechaniczne drewna.

Pogoda
Odwiedź Łysy Młyn!
Wirtualna wycieczka po Łysym Młynie