Rząd: Muchówki

Rodzina: Komarowate

Morfologia

Wielkość do 1 cm.

Larwa: Ciało wydłużone, segmentowane, pokryte pęczkami włosków. Przednia część tułowia wyraźnie szersza. Przy otworze gębowym pęczek 10 krótkich szczecinek służących do pobierania pokarmu. U larwy komara brzęczącego występuje przy odwłoku rurka oddechowa, która wystaje ponad powierzchnię wody, u komara widliszka rurki brak.

Poczwarka: Następne po larwie stadium rozwojowe. Przypomina kształtem „przecinek”. Maczugowaty, rozszerzony głowotułów otoczony jest zakrzywionym odwłokiem. Z przodu głowotułowia wystają dwie rurki oddechowe. Poczwarka komara potrafi aktywnie się przemieszczać jest jednak dużo mniej ruchliwa od larwy.

Komar brzęczący, o długości do 6 mm, ma przezroczyste skrzydła i 2 podłużne pręgi na grzbietowej stronie tułowia. Komar widliszek jest większy - ma 8 mm długości, a na jego skrzydłach występują ciemne plamki. W cieplejszych krajach przenosi on zarodźce zimnicy (malarii).

Dieta

Mikroorganizmy wodne (glony, bakterie, grzyby i pierwotniaki) pobierane przez filtrowanie.

Siedlisko życia

Wszystkie typy wody.

Wrażliwość na zanieczyszczenie

Bardzo odporne.

Cykl rozwojowy

Samica, po nassaniu się krwi ssaka, składa ponad 100 jaj na powierzchnię drobnych zbiorników wodnych, rowów lub bagnistych rozlewisk. Z jaj wylęgają się larwy [1], uwieszone na błonce powierzchniowej i oddychające powietrzem atmosferycznym za pomocą rurek oddechowych. Odżywiają się drobnymi cząstkami organicznymi. Następnie przeobrażają się w poczwarki komarów [2] żyjące zaledwie kilka (2-3) dni. W odróżnieniu od larw nie odżywiają się. Poczwarki są bardzo ruchliwe i mogą się aktywnie poruszać za pomocą wiosła na końcu odwłoka ku powierzchni zbiornika [3], wprowadzając pod pochewki kształtujących się skrzydeł i nóg pęcherzyki powietrza. W razie podrażnienia poczwarki te mogą się zanurzać, zatrzymać pod wodą i zaczepiać o powierzchnię jakiegoś zanurzonego przedmiotu. Tuż przed przeobrażeniem się w postać dojrzałą, poczwarka komara pobiera znaczną ilość powietrza, w taki sposób, że grzbietowa powierzchnia głowotułowia i odwłoka prostuje się i wystaje nieco ponad powierzchnię wody. Po pęknięciu skórki poczwarki [4] i wydostaniu się na zewnątrz komara, pozostaje jakiś czas na powierzchni wody [5], utrzymując się na pływającej wylince. Początkowo jest bezbarwny i miękki, w ciągu godziny ciemnieje, twardnieje, prostuje skrzydła i nogi, a następnie odlatuje na ląd [6]. W sprzyjających warunkach cały cykl trwa 10 - 14 dni. W ciągu roku rozwija się 5-7 pokoleń tych owadów.