Leszczyna pospolita (Corylus avellana L.)

Charakterystyka, występowanie, wymagania, zastosowanie

Występuje niemal w całej Europie, poza północą Skandynawii. Rośnie na ternie całej Polski, nawet do 1000 m n.p.m. Nie jest gatunkiem szczególnie wymagającym jeśli chodzi o warunki glebowe, poza nietolerancją gleb zbyt podmokłych. Najlepiej rośnie jednak na glebach żyźniejszych, najczęściej jako podszyt w drzewostanach liściastych. Występuje również w zaroślach śródpolnych, zaroślach nadwodnych oraz na suchych stokach. Może rosnąć w cieniu, jednak słabo wtedy owocuje. Tak jak większość owocujących krzewów leśnych jest ceniony jako domieszka biocenotyczna, ponieważ jego owoce - orzechy, stanowią pokarm dla ssaków leśnych.

Drewno leszczynowe jest miękkie i nietrwałe, używane jako węgiel rysunkowy. Leszczynowe pręty, cenione za swą giętkość, używane były kiedyś na wędki.

Największym pożytkiem z leszczyny są jej owoce, zwane potocznie orzechami laskowymi, zwierają dużo magnezu, fosforu, wapna i żelaza.

Liście i kwiaty

Owoce