Wierzba biała (Salix alba L.)

Charakterystyka, występowanie, wymagania, zastosowanie

Duże drzewo o szerokorozłożystej koronie i giętkich gałęziach. W Polsce pospolita na całym terytorium. W górach dochodzi do wysokości ok. 800 m n.p.m. Rośnie przede wszystkim w lasach łęgowych wzdłuż rzek, często tworząc tam wraz z topolami duże skupienia. Preferuje okresowo zalewane, piaszczyste gleby. Występuje również wzdłuż dróg, nad stawami. Drzewo szybko rosnące i dość krótkowieczne. Często w pniu starszych drzew występują spróchniałe dziuple. Jej drewno jest wyjątkowo kruche i łatwo próchnieje.

Jest często sadzona przy drogach, na wałach przeciwpowodziowych oraz na brzegach rzek w celu ich umocnienia i zabezpieczenia przed osuwaniem ziemi. Dzięki silnie rozbudowanemu systemowi korzeniowemu i szybkiemu wzrostowi nadaje się również do rekultywacji terenów i wysypisk śmieci.

Jest gatunkiem  rozpierzchłonaczyniowym, twardzielowym. Drewno wierzby ma barwę jasnożółtawą do różowawej. Drewno bardzo miękkie i łatwo ulegające deprecjacji. Wykorzystywane do wyrobu opakowań, elementów sprzętu sportowego oraz galanterii drzewnej. Formy krzewiaste wiciowe i wikliniarskie mają szerokie zastosowanie w koszykarstwie. Kora wierzby zawiera leczniczą salicynę, która ma silne działanie przeciwzapalne, przeciwgorączkowe i ściągające. Wykorzystywana jest przy takich dolegliwościach i chorobach, jak: ból głowy, przeziębienie przebiegające z gorączką. Obecnie nie pozyskuje się już kory wierzb ponieważ salicynę wytwarza się sztucznie. Występuje ona w takich lekach jak Polopiryna czy Aspiryna.

Kora

Kora szarobrunatna, popękana, głęboko podłużnie bruzdowana.

Liście

Wąskie, wydłużone (ok. 10 cm). Umieszczone pojedynczo na długich, giętkich gałązkach. Młode liście obustronnie jedwabiście owłosione, starsze tylko na spodniej stronie. Górna strona liści ciemnozielona, spodnia srebrzysta.

Owoce

Wytwarzane w ogromnych ilościach bardzo drobne, jednokomorowe, cylindryczne i haczykowato zakrzywione, suche, wielonasienne torebki otwierające się dwiema klapkami. Są zebrane w niezwykle puszyste, białe, kotkowate owocostany przypominające watę. Nasiona bardzo drobne, przeważnie o rozmiarach poniżej 0.1mm, z puszystymi pęczkami białych włosków, tworzą roznoszony przez wiatr puch nasienny.