Gatunek saproksyliczny — gatunek bezkręgowca związany z martwym drewnem.

Bezkręgowce saproksyliczne (w tym owady) można podzielić na dwie podstawowe grupy:

• saproksylobionty; czyli organizmy bezwzględnie wymagające martwego drewna jako środowiska życia, czy pożywienia,
• saproksylofile; „lubiące” martwe drewno.

Owady z obu tych grup można także podzielić na:

• kambiofagi; żyjące pod korą oraz w korze drzew i krzewów,
• saproksylofagi:
  • ksylofagi – drewnojady,
  • kariofagi – próchnojady,
• mykofagi; gatunki odżywiające się grzybnią grzybów rozkładających drewno, a także owocniki tych grzybów.

Ponadto z gatunkami saproksylicznymi związane są pośrednio inne owady:

• drapieżce: związane pośrednio z martwym, rozkładającym się drewnem. Pokarmem larw, a często i form dorosłych są inne bezkręgowce, zasiedlające to środowisko,
• parazytoidy: których larwy pasożytują na saproksylicznych owadach,
• koprofagi: odżywiające się odchodami zwierząt zasiedlających martwe, rozkładające się drewno,
• nekrofagi: odżywiające się szczątkami zwierząt znajdującymi się w martwym drewnie, albo w dziuplach starych żywych drzew,
• żyjące w soku wyciekającym z drzew,
• korzystające z drewna jako materiału budulcowego do budowy gniazd (osy),
• wykorzystujące martwe drewno jako schronienie, bądź miejsce zimowania,
• wykorzystujące martwe drewno jako miejsce gniazdowania.