Naturalne odnowienie lasu (odnowienie samosiewem) - to powstawanie nowego drzewostanu w sposób naturalny z nasion, które spadły z drzew macierzystych na powierzchnię gleby. Stosuje się je tylko wtedy gdy drzewostan macierzysty, z którego ma powstać samosiew jest pełnowartościowy i składa się z gatunków, które pożądane są w tym samym miejscu. Nie wszystkie drzewostany kwalifikują się do odnowienia naturalnego. Jeśli zaistnieją warunki do odnowień naturalnych, to obowiązuje zasada pierwszeństwa odnowień naturalnych przed odnowieniem sztucznym.

Odnowienia naturalne stosuje się głównie w odniesieniu do buka, jodły, sosny, świerka rzadziej dębu, brzozy i osiki.

W lasach zagospodarowanych proces odnowienia naturalnego inicjowany jest przez człowieka i polega na wykonaniu, w sposób specjalny, stopniowy, rozłożony w czasie, wycinki pojedynczo drzew na całej powierzchni. Powoduje to rozluźnienie zwarcia koron, co z kolei wpływa na intensywniejsze obradzanie nasion.

Stosowanie samosiewu jest przykładem naśladowania i wykorzystywania w lasach zagospodarowanych zjawisk zachodzących w lasach naturalnych. Taki sposób postępowania w leśnictwie określa się jako półnaturalną hodowlę lasu będącą jednym z elementów realizowanego polskiego leśnictwa ekologicznego.