Topola osikaTopola osika (Populus tremula L.)
Charakterystyka, występowanie, wymagania, zastosowanie
Osika jest pospolitym drzewem liściastym. Ze względu na bardzo małe wymagania, zasiedla praktycznie każdy rodzaj terenu. W Polsce jest rozpowszechniona na obszarze całego kraju. Najbardziej charakterystyczną cechą osiki są jej okrągłe listki, umieszczone na długich, cienkich łodyżkach. Nawet przy najmniejszym podmuchu wiatru poruszają się, delikatnie drżąc, stąd inna popularna nazwa tego drzewa — topola drżąca oraz znane powiedzenie — drżeć jak osika.
Drewno osiki jest bardzo lekkie, miękkie oraz nietrwałe. Stosowane jest w przemyśle celulozowo-papierniczym i zapałczanym oraz do produkcji sklejki. Wyrabia się z niej wełnę drzewną oraz skrzynki opakowaniowe. Cenią je także modelarze i rzeźbiarze.
| Drzewo | Do 35 m wysokości. |
| Kora | Kora początkowo jasna, szara i gładka, w starszym wieku ciemna i spękana w dolnej części. |
| Liście | Liście okrągłe, karbowane na brzegach. Ogonek liściowy cienki i długi, dzięki czemu liście „drżą” pod wpływem wiatru. |
| Owoce | Zaopatrzone w gęsty, biały puch. Rozsiewane są przez wiatr. |
 |
 |
 |
 |
Liście
Liście osiki są okrągłe z delikatnie pofalowanym brzegiem. Rosną na długich, cienkich ogonkach i poruszają się przy najlżejszym nawet wietrze. Na jesień zmieniają barwę od żółtych po czerwone.
 |
 |
 |
 |
 |
|
Owoce
Nasiona topoli osiki ukryte są w białym miękkim puszku, przypominającym watę. Wytwarzane są w ogromnych ilościach. Tworzą roznoszony przez wiatr, dobrze znany puch nasienny topoli.
 |
 |
 |
Przekrój podłużny pnia
Odwiedź Łysy Młyn!
Słowa kluczowe
