Świerk pospolity jest uznawany za drugie (po jodle) najwyższe rodzime drzewo europejskie - w sprzyjających warunkach może on osiągać nawet ponad 60m wysokości(!), choć normalnie rzadko przekracza 40m. Dobrą cechą rozpoznawczą świerka pospolitego są jego zwisające szyszki, których podługowaty kształt przypomina „cygaro”. Tworzą się one głównie w okolicach wierzchołka drzewa, a jesienią opadają w całości. Świerki słyną z wyjątkowo płytkiego systemu korzeniowego. Można się o tym przekonać zwłaszcza w górach, gdzie po każdej dużej wichurze drzewa te regularnie stanowią największy udział wśród powalonych drzew.
Świerk pospolity jest jednym z najważniejszych leśnych drzew iglastych Europy. Na obszarach górskich tworzy on rozległe lasy regla górnego (w Tatrach dochodzące do ok. 1500 m n.p.m.). W Polsce drzewo to zajmuje ogółem około 6% powierzchni leśnej. Świerk to również bardzo popularne drzewo ozdobne, sadzone w parkach i ogrodach, oraz stosowane w roli świątecznej choinki.
Drewno świerka jest bardzo jasne, miękkie i elastyczne. Wykazuje doskonałe właściwości rezonansowe, dlatego używane jest do wytwarzania instrumentów muzycznych: smyczkowych, szarpanych oraz pudeł rezonansowych fortepianów. Wykorzystywane jest w budownictwie (budowa domów) i stolarstwie (produkcja mebli). Stanowi także cenny materiał budowlany o charakterze, konstrukcyjnym, przy czym charakteryzuje się odpowiednio wysoką wytrzymałością, przy jednocześnie znacznej trwałości. Cechą bardzo cenioną tego drewna, są silne właściwości ostrzegawcze, to znaczy, że wykazuje ono emisję akustyczna („trzeszczy”), w stanach obciążeń przeciążeniowych, stanowiących zagrożenia dla konstrukcji.
Drewno świerkowe stanowi także cenny surowiec w przemyśle celulozowo -papierniczym.
Drzewo | Wysokość 40 (50) m. |
Kora | Gruba, głęboko spękana. |
Igły | Igły pojedyncze, ciemnozielone, błyszczące, ułożone szczotkowate na górnej części pędu spodem grzebieniasto wyczesane. |
Szyszka | Zwisająca 10-15 cm długości (3-4 cm grube), łuski zaokrąglone, drobnoząbkowane. |
Kora czerwonobrązowa lub szarobrązowa, początkowo gładka, z wiekiem łuskowata.
Igły od 1 do 2,5 cm długości, sztywne, zaostrzone, pojedyncze, ciemnozielone, błyszczące, ułożone okółkowo na pędzie.
Długie (10–15 cm), gładkie i zwisające. Początkowo zielone, później jasnobrązowe. Opadają w całości.
Nasiona brązowe lub czarne o długości 2-5 mm. Stanowią istotne źródło pożywienia wielu ptaków i mniejszych zwierząt leśnych, w tym dzięciołów, wiewiórek i ryjówek.
Umieszczone są po dwa na łusce nasiennej.