Klon zwyczajny (Acer platanoides L.)

Charakterystyka, występowanie, wymagania, zastosowanie

To bardzo popularne drzewo parkowe oraz osiedlowe. Ze względu na charakterystyczny wygląd liści jest bardzo łatwo rozpoznawalne. Jesienią klony przybierają piękne kolory, najpierw żółte a później czerwone. Ze skrzydlaków klona dzieci często robią sobie „noski”, gdyż po wyjęciu nasiona skrzydełko można nakleić sobie na nos. Umożliwia to lepkie wnętrze po nasionku. Klon kwitnie w kwietniu i w maju. Jego kwiaty wytwarzają dużą ilość nektaru, który przyciąga pszczoły i inne owady.

Drewno klonów jest jasne, twarde i ciężkie. Stosowane jest jako półfabrykaty; do wyrobu instrumentów muzycznych (mechanizmy pianin i fortepianów, boki i dna instrumentów muzycznych). Wykorzystywane na deszczułki posadzkowe, części maszyn, wyroby kołodziejskie, narzędzia, rękojeści, drobny sprzęt kuchenny, prawidła obuwnicze, obcasy, oprawy szczotek, ramiączka, zabawki, futerały i części sprzętu laboratoryjnego, wyroby snycerskie.

Drewno klonu zwyczajnego doskonale nadaje się do obróbki, jest jasne, twarde i ciężkie. Można wykonywać z niego meble, podłogi oraz instrumenty muzyczne.

Kora

U młodych drzew jasnoszara i gładka, po pewnym czasie staje się ciemnoszara do czarniawej, pokryta ładnym rysunkiem gęstych i niezbyt głębokich, pionowych bruzd.

Liście

Liście duże, w kształcie dłoni, pięcioklapowe, na długich ogonkach. Ostro zakończone brzegi. Jesienią przebarwiają się na żółto i na czerwono.

Owoce

Podwójne skrzydlaki z dużymi, płaskimi orzeszkami (różnica w stosunku do jawora!) i szerokimi skrzydełkami długości 4-5 cm, ustawionymi pod kątem mocno rozwartym. Nasiona klonu są ciężkie, więc duże skrzydełko umożliwia im przemieszczanie się z wiatrem.

Przekrój podłużny pnia