Brzoza jest bardzo charakterystycznym drzewem, nie sposób jej nie rozpoznać ze względu na wyjątkową białą korę, a także delikatne i wiotkie gałązki, zwisające i poruszające się przy podmuchach wiatru. Należy do najpopularniejszych i darzonych największą sympatią drzew, powszechnie sadzonych w parkach i ogrodach, przy domach, na placach i osiedlach.
Dzięki pionierskiemu charakterowi, brzozy przyczyniają się do poprawy jakości gleb na trudnych, jałowych terenach, przygotowując je na przyjęcie bardziej wymagających drzew. Drewno — białe z żółtym lub lekko różowawym odcieniem. Wykorzystywane do wyrobu mebli ogrodowych, produkcji sklejek i w przemyśle celulozowo-papierniczym. Z młodych i elastycznych gałęzi wyrabiano dawniej miotły. Do dziś z brzozowych gałązek (witek) wyplata się koszyki.
Drzewo | Do 30 m wysokości. |
Kora | Biała, cienka, łuszcząca się, u starych drzew mocno spękana, w dolnym odcinku pnia czarna. |
Liście | Trójkątne lub rombowe (3-7 cm długości), na brzegach ząbkowane. |
Nasiona | Drobne orzeszki, zwykle z 2 błonkowatymi skrzydełkami. Owocostany walcowate lub kuliste, rozsypujące się jesienią. |
U młodych drzew długo pozostaje gładka. U dorosłych drzew kora w dolnej części pnia jest głęboko spękana na czarnobiałe poletka.
Liście blaszkowate, pojedyncze, są cienkie i delikatne, o trójkątnym kształcie, jasnozielone, ostro zakończone.
Nasiona to niewielkie orzeszki ukryte w zwisających na szypułkach podłużnych szyszeczkach (owocostanach), oskrzydlone z dwóch stron. Przytwierdzone są do łusek w kształcie parasola.