Pozostałe czynniki antropogeniczne

Rozwój cywilizacyjny, w tym w głównej mierze industrializacja, niesie za sobą olbrzymie niebezpieczeństwo dla środowiska naturalnego człowieka, w tym również dla lasów. Wzrost zanieczyszczeń powietrza, wody i gleby w skrajnych przypadkach może być przyczyną zagłady olbrzymich połaci lasu. Taka sytuacja miała miejsce w Górach Izerskich i Karkonoszach gdzie w latach 1981-1997 zamarł las na powierzchni ok. 17 tys. ha.

Pozostałości po obumarłych świerkach w Górach Izerskich
Odradzające się świerczyny w Karkonoszach

Bezpośrednią przyczyną była kumulacja wyziewów z tzw. czarnego trójkąta kompleksu energetycznego u zbiegu granic Czech, Niemiec i Polski. Zawartość dwutlenku siarki, siarczanów, azotanów i pyłów na początku lat 80 była, odpowiednio, dwu-, trzy-, cztero-, i pięciokrotnie wyższa niż przewidywała norma dla terenów specjalnie chronionych. Padały tu nawet deszcze o współczynniku pH 2.2 – to już kwas zżerający igły i liście drzew.

Katastrofa ekologiczna, jaka objęła te tereny, była również wynikiem często destrukcyjnej ingerencji człowieka na przestrzeni wieków w naturalne środowisko leśne. Zbyt liczne przypadki rabunkowej gospodarki leśnej połączonej z zastępowaniem drzewostanów mieszanych monokulturami świerkowymi spowodowały, że z lasów sudeckich wyparte zostały jodła, buk, jawor, jesion, wiąz, brzoza, jarzębina. Lasy naturalne zastąpione zostały litymi świerczynami mało odpornymi na działanie czynników zewnętrznych.

Obecnie podejmowane przez leśników działania mają na celu powrót na zniszczone powierzchnie wszystkich gatunków, które niegdyś występowały, dla przywrócenia równowagi ekosystemu leśnego.

Pogoda
Odwiedź Łysy Młyn!
Wirtualna wycieczka po Łysym Młynie