Sosna górska - kosodrzewina (Pinus mugo Turra)

Charakterystyka, występowanie, wymagania, zastosowanie

Ten niewielki, zimozielony krzew iglasty zwany popularnie kosodrzewiną stanowi jeden z najbardziej typowych elementów górskiego krajobrazu. Posiada dość grube gałęzie które rosną przy ziemi i lekko wznoszą się ku górze.

Kosodrzewina tworzy w górach ostatnie piętro roślinności drzewiastej - tzw. piętro kosówki, oddzielające regiel górny od piętra hal. Należy pamiętać wybierając się w góry, że na swoich stanowiskach naturalnych, czyli  tylko w Tatrach, Sudetach i na Babiej Górze, kosodrzewina jest objęta ochroną.

Ma bardzo małe wymagania glebowe i z tego względu wykorzystywana jest do zalesiania obszarów wydm  i umacniania zboczy. Dobrze toleruje piaszczyste gleby, także zasypywanie gałęzi przez piasek. Preferuje stanowiska nasłonecznione i jest odporna na mrozy.

Kosodrzewina odgrywa ważną rolę zapobiegając osuwaniu się ziemi oraz lawinom.

Posiada dość intensywnie zabarwioną, różowawą twardziel z rozsianymi dużymi, brązowymi przewodami żywicznymi. Drewno jest lekkie, miękkie i łatwe w obróbce, jednak ze względu na krzewiastą postać oraz rzadkość występowania nie znajduje zastosowania.

Kora

Kora ciemnoszara, lekko spękana, nie łuszczy się.

Szyszki

Dojrzała szyszka ma średnio 5 cm długości i 2,5 cm szerokości. Tarczki szyszek z wyrostkiem, często zakończonym cienkim kolcem, czarno obrzeżone. Młode szyszki pokryte niebieskawym lub fioletowym nalotem, dojrzałe brązowieją.

Igły

Igły sosny górskiej są nieco krótsze i sztywniejsze niż występujące u sosny zwyczajnej. Są one zebrane w pary i często falisto wygięte.

Nasiona

Nasiona czarne, długości 4 mm, z 7–12 mm skrzydełkiem.